Na zijn Canadese periode besloot Alfred om zijn geluk een stuk zuidelijker te zoeken. Naar de plaats waar de meest legendarische goldrush ter wereld had plaatsgevonden : California.
In 1920 verhuisde Alfred met zijn gezin. Aanvankelijk trok hij bij zijn broer Thomas in die een lunchroom had in Venice (nu opgenomen in Los Angeles). Daarna verhuisde hij iets meer het binnenland in naar Banning. Een van de projecten die hij daar startte was het oprichten van een sanatorium samen met broer Thomas.
Er was al een sanatorium in Banning, dr Kings sanatorium, met name gericht op tuberculose patienten. Een tweede sanatorium zou een uitdaging zijn en het project van Alfred kwam dan ook niet verder dan goede voornemens. In 1921 trok de gemeente de vergunning in.
Ook zijn universele behangmachine, waar hij in Detroit mee gestart was, probeerde hij in zijn nieuwe woonplaats aan de man te brengen. Samen met broer Thomas en vader Samuel richtte hij een vestiging op in Los Angeles
Maar het grote masterplan van Alfred had hij intussen al voorbereid : Violette Valley. Alfred besloot zijn mislukte Violette Estate project in Canada nieuw leven in te blazen en zijn familie naar Los Angeles te halen. Hij ging een heuze kolonie stichten voor Frans Canadezen. Broer Joseph en vader Samuel brachten in februari 1921 een bezoek aan Thomas en later dat jaar verhuisden broer Jospeh en Frank met hun gezin naar Banning.
Eind 1800 had de overheid grote stukken grond ter beschikking gesteld van spoorwegmaatschappijen om spoorwegen te ontwikkelen en kolonisatie te stimuleren. De South Pacific Railway company had ondermeer grond in de verkoop ten oosten van Los Angeles bij de Mojave woestijn.
Alfred kocht grond vlakbij het huidige Joshua Tree en maakte in de zomer van 1921 een tocht door zijn voormalige woongebied Alberta om deze grond door te verkopen aan Frans-Canadezen als vruchtbare landbouwgrond. Hierbij vertelde Alfred aan de kopers dat het land 100 dollar per acre waard was maar dat hij het verkocht voor 35 dollar per acre als vriendenprijs. Later blijkt dat Alfred, samen met anderen, gemiddeld voor 6,5 dollar per acre het land aangekocht heeft zodat hij een forse winstmarge had. In totaal had hij voor meer dan 100.000 dollar aan land verkocht toen de eerste kolonisten daadwerkelijk over kwamen om het land in bezit te nemen en tot de ontdekking kwamen dat het om woestijngrond ging. Er werd aangifte gedaan en de Canada diende een uitleveringsverzoek in. In de krant van Edmonton werd het nieuws van zijn arrestatie breed uitgemeten op de voorpagina.
Er volgde een lang proces waarbij Alfred 5 lange maanden in de gevangenis van Los Angeles zou moeten verblijven. De rechter die de borgsom bepaalde, gaf aan dat hij wist dat een grondprijs van 35 dollar per acre, ver boven de daadwerkelijke waarde uitkwam en weigerde om de borgsom van 50.000 dollar te verlagen. Wel werd de uitlevering aan Canada geweigerd en kreeg Alfred zijn proces in California. Uiteindelijk werd hij eind Juli vrijgesproken en vrijgelaten.
Alfred en zijn gezin verhuisden terug naar de kust naar Long Beach. Ook broer Joseph en later broer Charles verhuisden daar naar toe. Vader Samuel overleed in 1925 in Caribou. Maar ook vanuit Long Beach blijft Alfred werken aan zijn woestijn-project. Hij is er van overtuigd dat met goede irrigatie, de woestijngrond kan veranderen in landbouwgrond.
Helaas voor Alfred was zijn geloofwaardigheid als vastgoed handelaar te beschadigd om zijn Violette Valley te realiseren. Het bleef bij een droom. Maar dromen leveren geen inkomen op. Het werd tijd voor weer een ander project. Een project dat zich uitstrekte tot ver voorbij de landsgrenzen.